Weet je wat het eerste is waar ik op let als een spreker of zanger bij mij binnenkomt?

Dan bedoel ik wanneer hij/zij begint te spreken of zingen (want dat kom je bij mij doen).

De ogen?

Nee, dat is niet mijn focuspunt.

Natuurlijk kijk ik mensen wel aan, maar als ik mijn stemcoachbril opzet zijn ze even niet zo belangrijk.

De stem, dan?

Daar let ik op, maar mijn aandacht gaat toch nog naar iets anders.

Ik let vooral op:

tum tum tum tum tuuuuuum

…

de kaak.

Ik beken.

Als ik je voor het eerst zie, springt je kaak me als eerste in het oog.

I know,

klinkt weinig spannend.

Of toch?

 

Spanning zet zich als eerste op je kaak.

Zonder dat je er erg in hebt, bepaalt die kaak dus hoe je klinkt als je spreekt of zingt.

 

Ik heb mensen zich al letterlijk een bult zien schrikken bij het horen van hun eigen stem na het soepel en losmaken van hun kaak.

 

Zangers

wiens stem steeds weer op hetzelfde moment in een nummer brak,

die dachten gewoon niet luid of hoog te kunnen zingen.

En dan plots konden ze met minder moeite hoger of luider uithalen.

Zo plots was dat natuurlijk niet.

Eerst maakten we de kaakspieren goed los.

 

Sprekers

die steeds de reactie kregen dat ze niet goed verstaanbaar waren of stil spraken en

merkten dat anderen hen gewoon niet hoorden of verstonden.

Wat tot heel awkward situaties kon leiden.

Die dan plots hun stem in zijn volle potentieel horen.

Het enige dat ze daarvoor moesten doen, was die spanning in hun onderkaak weghalen.

 

Jaw dropping, indeed.

 

Geen enkele stem- of zangtechniek heeft trouwens effect als je kaak gespannen is

of als je de spanning in je kaak niet zelf onder controle hebt.

 

En hij staat vaak onder spanning, die kaak van jou.

Geloof je me niet?

 

Denk maar eens hoe je je tanden en bijgevolg ook je kaken op elkaar klemt als je boos of emotioneel bent/wordt

of hoe hard die kauwgom in je mond het te verduren krijgt als je gehaast bent.

Yep,

stress en emoties zetten zich vast op je kaak-/kauwspier.

 

Zonder dat je iets in de gaten hebt span je je kaakspieren (voor de anatomieaddicts: de masseterspier) steeds meer op.

 

Je hebt het nog minder in de gaten als het een gewoonte wordt en voor je het weet loop je constant met een gespannen kaakspier rond en voelt het als ‘normaal’ aan.

 

En zo kom je in een straatje waar je liever niet in belandt:

• tandenknarsen
• pijnlijke kaken
• Je houding past zich aan het nieuwe spanningspatroon aan
• pijn in nek, schouders of onderrug
• binnensmonds praten
• monotoon praten
• minder controle over je stem
• …

 

Merk je na het lezen hiervan dat je in dit straatje verzeild bent geraakt?

Geen paniek!

Ik heb ook goed nieuws.

Het is geen doodlopend straatje.

Je kan er terug uit.

Het vergt wel wat consequente aandacht van jou:

 

1. Check regelmatig even  in bij je kaakspier en voel hoe het met de spanning gesteld is.
2. Doe doorheen de dag geregeld enkele kleine kaaklosmaakoefeningen.

 

Zo krijg je je kaak weer soepel en kan je stem vrijer klinken.

 

“Oké, maar welke oefeningen moet ik dan doen om mijn kaak los te maken”,

hoor ik je denken.

Opnieuw heb ik goed nieuws.

 

Ik zette voor jou 3 simpele oefeningen op een rijtje. 👇

>> Download ze hier <<